Over familieopstellingen

persoonlijke vragen bekijken
vanuit de dynamiek van je familie systeem

In een familieopstelling vraagt de vraagsteller aan een aantal onbekende mensen of zij ‘representant’ willen zijn voor mensen uit zijn/haar familiesysteem. Hij/zij kiest deze uit de aanwezigen. Het wonderbaarlijke is, dat als deze representanten hun plek innemen in de ruimte, zij gaan voelen/denken als degenen die zij representeren. Zo komt informatie vrij die de vragensteller nieuwe inzichten kan geven, zowel bewust als onbewust nawerkend.

tafelopstelling

In 1 op 1 gesprekken maken we geen gebruik van representanten, maar gebruiken we voorwerpen in de ruimte of werken we met blokjes of lego poppetjes.
Je neemt even de plek in van de buitenstaander waardoor je blikveld verschuift. Het is wonderlijk hoe het neerzetten van je systeem je ineens naar andere inzichten leidt.

fenomenologisch

Opstellingen werken ‘fenomenologisch’. Dat wil zeggen: je kijkt in het moment wat er verschijnt, de kunst is om zo open mogelijk te kijken. Niets erbij te verzinnen, niet te interpreteren. Niets te verdoezelen. Niet mooier of slechter maken dan wat er is. Om vanuit dat kijken inzichten te krijgen waarom het is zoals het is. Als het ware te zien welke steen maakt dat de rivier niet stroomt. En wat maakt of kan maken dat de rivier weer gaat stromen.

Bert Hellinger

Bert Hellinger ontdekte in de jaren 70 van de vorige eeuw dat er bepaalde principes in een familiesysteem zijn. Als die gehoor krijgen, ‘gaat de liefde stromen’, alsof het ineens klopt en alles op z’n juiste plek valt. Ook al druist dat soms in tegen veronderstellingen over hoe het zou horen.
Deze algemene principes gaan over:

• iedereen in het systeem, zichtbaar of onzichtbaar heeft een plek,
• er is een natuurlijke ordening/volgorde van mensen in het systeem,
• en er is een balans in geven en nemen.

---

Door wie?