Intervisie vindt altijd plaats over situaties binnen een bepaalde context en krachtenveld. Waar en hoe je ook werkt, het is steeds de kunst om daar goed mee om te gaan. Intervisie brengt even afstand, herbezinnen en collegiale verrijkende invalshoeken.
Irritatie naar mezelf
Ik ga zelf makkelijk mee met de stroom die anderen om mij heen creëren. Dat maakt soms dat ik daarin de eigenheid van mijn eigen stroom verlies. Bepaalde onderwerpen waar ik eigenlijk graag mee bezig ben, raken uit het zicht. Op een gegeven moment gaat dat irriteren. Ga dat mezelf irriteren. Waar wil ik me op richten los van anderen? Wat vind ik belangrijk?
Dat vraagt om een krachtige beweging, de beweging om mezelf op te richten, me even los te maken van de hectiek om me heen en me te richten op waar ik me op wil focussen. En dat in te brengen.
Bloeien of klagen
In de intervisies die ik begeleid, kom ik iets soortgelijks bij anderen tegen. Kunnen je professionele kwaliteiten bloeien in de omgeving waarin je werkt of heb je het gevoel dat je als professional niet goed kunt functioneren doordat je belemmerd wordt door wat er van je verwacht wordt. Het klagen over management, over de organisatie ligt dan op de loer. ‘Ze zorgen niet goed voor me, ik krijg te weinig ruimte om mijn vak goed uit te oefenen en de kwaliteit waar ik voor sta te realiseren’. Er ontstaat gedrag waar je meestal niet erg blij van wordt. Je voelt jezelf in een negatieve spiraal terecht komen.
Gelaagheid
In de intervisie kijken we naar wat behulpzaam is; wat hebben anderen ervaren, wat hebben zij gedaan om voor zichzelf ruimte te creëren en geïnspireerd te blijven. Welke handelingsperspectieven hebben zij gecreëerd in diezelfde omgeving. We kijken naar gedrag, persoonlijke vaardigheden, je normen en waarden en misschien wel naar je identiteit en je levensmissie (deze lagen worden beschreven in het model de Logische niveaus van Bateson). Op welke laag speelt het probleem en op welke laag ligt de oplossing.
De enige die jou kan redden uit zo’n situatie ben jij zelf. Fijn als dat in de intervisie een plek kan hebben. Soms is het dan wellicht tijd voor een individueel traject om bij jezelf na te gaan wat er speelt.
Zonder die nieuwsgierigheid en bereidheid om voor jezelf en je eigen ontwikkeling zorg te dragen, is er een grens aan je handelen en kun je met je professionaliteit ‘gevangen’ zitten in jezelf en in de organisatie.
