In januari 2022 schreef ik in mijn Nieuwjaarsspeech:
‘Je bent zoekende. Zoekend naar de omgang met je eindigheid. Je bent ook nieuwsgierig naar de periode tussen dood en geboorte. Je zoekt naar de beweging van jouw ziel. ………..’ Na een paar maanden merkte ik dat die tekst me geen energie gaf. De eindigheid zette me ‘gevangen’, waardoor de levensenergie niet meer stroomde.
Ik veranderde de eerste regel in:
Je bent zoekende. Zoekend naar de omgang met je on-eindigheid. Je bent ook ………..
Wereld van verschil
Het was maar een kleine wijziging of toevoeging, slechts 2 letters en een streepje. En het maakte een wereld van verschil voor me. De energie stroomde weer, de levendigheid was er weer. Even kwam de gedachte op of ik er niet een illusie mee creëerde en de eindigheid wilde ontkennen. Ik vierde mijn 70 jaar voluit en luidruchtig en liet mensen graag weten dat ik 70 was geworden.
In de afgelopen tijd is de zin steeds meer een waarheid geworden en is mijn nieuwsgierigheid naar de tijd voorbij dit leven, tussen dood en volgende geboorte, alleen maar groter geworden.
Verwant aan de natuur
Met het ouder worden neemt de vitaliteit van mijn fysieke lichaam langzaam af. Het tempo bij het hardlopen wordt wat minder. Mijn gebit begint te rammelen. Het wordt een beetje herfst.
Ik kan me soms verwant voelen met de natuur en met de seizoenen waarin op een gegeven moment de boom de overgang maakt naar de herfst, de bladeren vallen en verdorren en de eikels of andere vruchten vallen op de grond. Ik stel me dan voor dat een dergelijk proces ook bij ons mensen plaats vindt.
Niet geleefd potentieel
In het najaar zijn vaak de nieuwe knoppen, die in de lente van het volgende jaar zullen ontluiken, al zichtbaar. De kiemen voor het volgende seizoen worden dan al aangelegd en meegenomen in de herfst, door de winter, naar de lente.
Zou het kunnen zijn dat de kiemen voor een volgend leven in het najaar van ons leven ook al zichtbaar worden? Meegenomen worden in het gebied tussen dood en nieuwe geboorte en na de geboorte weer tot bloei komen.
Hebben we daar oog voor en besteden we er aandacht aan?
Wat zou nog geleefd willen worden en wat kan of wil nu niet meer geleefd worden?
Volgens Steiner balt het niet te leven potentieel zich samen en werkt het uiteindelijk het lichaam tegen en bevordert het het ouder worden. Het samengebalde niet geleefde potentieel wordt de ‘knop’ voor een volgend leven, het balt zich samen tot een ‘leven in de knop’.
Komende tijd werk ik dit idee verder uit en wie weet komt er een workshop of een aantal bijeenkomsten over dit leven in de knop. Mocht dit nu al je belangstelling opwekken, leuk als je me dat, bijvoorbeeld via een mailtje, laat weten.
