Dagelijkse hectiek
In de dagelijkse hectiek op het werk zie ik mensen met de veelheid aan overleggen van de ene vergadering naar de andere vergadering rennen. Met tussendoor nog even een check op de mobiel of er urgente berichten zijn die de aandacht vragen. Nog een belletje plegen en dan toch maar net te laat binnenkomen bij het volgende overleg. De agenda zit zo vol dat er amper ruimte en tijd is om even tot rust te komen voordat je het volgende overleg instapt.
Het is niet echt wat we willen maar lijkt op dat moment niet anders te kunnen. We willen in de beperkte tijd die we hebben zoveel mogelijk doen.
Loskomen
Loskomen van die hectiek vraagt om een interventie. Het vraagt om bewust ruimte maken, om vertraging en aandacht. Aandacht voor jezelf en voor jouw intentie, aandacht voor de andere deelnemers aan het overleg en aandacht voor de intentie van het overleg. Waar gaat het om in dit overleg? Wat wil ik daarmee en wat betekenen de anderen daarin?
Bij intervisie gaat het om het met elkaar en van elkaar leren, om te reflecteren op eigen gedrag en daarin groeien. Loskomen van de hectiek is vaak een onderwerp dat ingebracht wordt in de intervisie. We schakelen dan een tandje terug, naar een lagere versnelling om aandacht te geven aan hoe we opereren.
Bewust instappen
Bewust instappen gaat over die aandacht. Door bij de start van de bijeenkomst met elkaar een check-in te doen en te delen hoe je erbij zit, of en hoe je je hebt voorbereid en wat jij graag zou willen beleven, maakt dat je bewust instapt.
In zo’n ronde is er vertraging, bewust instappen op de intentie van de bijeenkomst en je dus ook afvragen of je hier hebt te zijn en hier voldoende kan zijn. Het vraagt om een besluit. Je verbindt je met jouw intentie. Je bent deelgenoot van elkaars verwachtingen. Dat creëert een veld van aandacht waarin optimaal aan elkaar en aan het geheel kan worden bijgedragen.
Discipline
Daar is een zekere discipline voor nodig. Het vraagt om bepaalde afspraken want in de vergadering kan de aandacht ook wegebben ofwel er kunnen ‘energielekken’ ontstaan. Bijvoorbeeld als mensen onaangekondigd te laat komen en de anderen zich afvragen waar hij of zij blijft. Moeten we even bellen of hij of zij nog komt?
Er kan ook nog iets in je hoofd spelen dat je niet kunt loslaten waardoor je er niet helemaal bij bent. Een mobiel staat nog aan en gaat af, wordt zelfs opgenomen en iemand stapt even uit de bijeenkomst. Iemand kan onaangekondigd eerder opstappen, de bijeenkomst verlaten. De aandacht en de energie lekt dan weg. Ik en anderen moeten dan extra hard werken om de boel bij elkaar te houden.
De waarde
Als de energie zorgvuldig is opgebouwd dan is er synchroniciteit, ruimte voor een andere kwaliteit van luisteren waardoor er ook ruimte is voor een andere manier van spreken, er is meer dialoog, meer nieuwsgierigheid naar elkaar en bereidheid om vanuit ieders persoonlijke gevoel bij te dragen aan elkaar en aan het doel of de intentie van de bijeenkomst. Er is plezier en een creatieve spanning met een gezamenlijke beweging naar het doel waar je voor bij elkaar komt. Uiteindelijk lijkt de vertraging tot een versnelling te hebben geleid.
Uitstappen
Aan het eind van de bijeenkomst condenseert die creatieve spanning zich in het verlangen om met elkaar aan volgende stappen te werken en daar afspraken over te maken. Om daarna weer bewust uit te stappen, het ‘veld’ te verlaten en weer, misschien wel als een ander mens, de buitenwereld in te stappen.
