Al bij KPN verbaasde ik me erover dat ik als extraverte leider zoveel makkelijker de aandacht en waardering kreeg dan mijn introverte collega’s. Immers, als ik met ‘de introverten’ sprak, kreeg ik zoveel inzicht en kennis voorgeschoteld, die ik als extraverte over het hoofd zag.
In een special van de NRC/De Optimist* wordt door Susan Cain een aantal spraakmakende feiten op een rij gezet.
Deze ondersteunen mijn ervaring dat het raadzaam is dat we luisteren en volgen wat de introverten te zeggen hebben.
onderzoek naar introvert en extravert
Suzan Cain schetst:
– in een wetenschappelijk onderzoek werd aan groepjes studenten gevraagd om samen wiskundesommen te maken en vervolgens elkaars intelligentie en oordeelkunde te beoordelen. Studenten die als eersten en het vaakst het woord voerden, kregen consequent de hoogste beoordelingen, ook al waren hun suggesties en cijfers voor een examen, niet beter dan de minder spraakzame personen.
– tv-deskundigen, mensen die hun geld verdienen door zelfverzekerd te orakelen o.b.v. beperkte informatie, bleken slechtere voorspellingen te doen over politieke en economische ontwikkelingen dan een willekeurige groep (Philip Tetlock – UC Berkeley).
– In een rollenspel dat gebruikt wordt bij studenten op de Harvard Business School, de Subartic Survival Situation, krijgt de groep de opdracht om te kiezen tussen voorwerpen die ze kunnen helpen om hen te redden als ze met een watervliegtuig zijn neergestort en moeten overleven.
In het nabeschouwen hoe de besluitvorming was gegaan, werd duidelijk dat de opmerkingen en adviezen van een jongeman die veel relevante ervaring had, maar dit op een hele rustige manier bracht, genegeerd werd.
‘De ideeën van de minder verbale mensen werden ter zijde geschoven, terwijl ze onze redding hadden kunnen betekenen.’
Tot slot Jim Collins in zijn boek Good to Great:
‘We hebben geen enorme persoonlijkheden nodig om bedrijven om te vormen.
We hebben leiders nodig die niet aan hun eigen ego bouwen, maar aan de organisatie die ze besturen.’
harte groet
Yvonne
* in een special bij NRC op 19 mei 2012