Partner zijn: zoeken naar de gezamenlijke én de eigen weg
Met de zomerperiode voor de deur is het een natuurlijk moment om terug te blikken op de eerste periode van mijn partnerschap met en binnen Ruimte voor Helden. Niet dat dit het eerste moment is dat ik dit doe. Sterker nog dit is de derde versie van een blog die ik hierover in de afgelopen maanden schrijf. De eerste echter die ik nu openbaar deel. Daarnaast kijk ik met regelmaat alleen én gezamenlijk met Marc en Yvonne naar onze samenwerking. Bij iedere ontmoeting gebruiken we daarvoor het Bollenveld van het Vermogen tot Samenwerken en ook tijdens mijn eigen reflecties helpt het model me om goed stil te staan en woorden te geven aan hoe ik de samenwerking en het partnerschap beleef.
Altijd in beweging
Zoals voor de meeste samenwerkingsverbanden geldt, kent ook ons pad geen rechte weg. Ook al kennen Marc, Yvonne en ik elkaar al 8 jaar en hebben we ook al in de aanloop naar het partnership veel samengewerkt; het partnership zelf kent echt een andere lading en dynamiek. De eerste periode van het jaar was voor mij persoonlijk best confronterend. Met enige regelmaat werd ik door Yvonne en Marc gespiegeld op mijn gedrag. Ruimte voor Helden staat ergens voor. Niet alleen qua missie, maar juist ook de manier waarop we dingen doen en hoe we met elkaar omgaan. Terugkijkend realiseer ik me dat ik hier zeker in het begin nog zoekende in was en dus ook soms dingen deed die hier niet mee in lijn lagen.
Een beeld ter illustratie
In januari had ik gehoopt direct met een mooie opdracht aan de slag te gaan maar deze bleef uit. Ik had in december bewust tijd en ruimte gemaakt om met aandacht de weging en de keuze te maken voor het partnership. Een lopende opdracht had ik bewust niet verlengd en ik ging niet direct op zoek naar een nieuwe. Maar het uitblijven van een opdracht (en dus inkomen) maakte mij wel onrustig.
Bij een van de eerste live ontmoetingen bracht ik dit in. Yvonne gaf mij helder te verstaan dat dit niet het probleem was van Ruimte voor Helden en dat we vanuit Ruimte voor Helden allereerst kijken naar de middenstip. Paste wat ik deed bij de missie? Dat ik hiernaar te kijken heb en van daaruit mijn eigen verantwoordelijkheid te dragen heb …. Ze had gelijk. Wat maakte dat ik dit deed?
Kort daarna had ik een afspraak met een potentiële opdrachtgever. Deze gaf aan alleen te kunnen op een moment dat ik gereserveerd had voor een samenkomst met Marc, Yvonne en Bruno. Ik stuurde een mail met de vraag of het ok was als ik op de tweede dag “even” er tussenuit zou knijpen voor een call. Bam. Gelijk confrontatie nummer 2. Hoe ik mijn probleem durfde te verleggen naar de ontmoeting met hen. Of ik niet besefte dat dit afbreuk zou doen aan de intentie van onze ontmoeting en dat dit energie weg zou nemen van de benodigde flow. Opnieuw de vraag: wat was ik aan het doen?
Ik merkte bij mezelf dat ik er onzeker van werd. En ik realiseerde me dat ik ook hier zelf de verantwoordelijk had te nemen. Welke afspraak vond ik belangrijker. En wilde ik daar dan ook a.u.b. naar handelen? Ik koos er uiteindelijk voor om die potentiële opdrachtgever te vragen de afspraak te verzetten. En dat klopte.
Bij de live ontmoeting die erop volgde hebben we hier uitgebreid over gesproken. Hoe willen wij dat er samengewerkt wordt binnen en buiten Ruimte voor Helden. Dat vraagt commitment, eigenaarschap op je eigen stuk en liefdevolle confrontatie waar nodig.
Ik had in de eerste maand weliswaar “regels” overtreden, maar de kracht van onze samenwerking is dat juist deze confrontaties me nog steviger in de samenwerking hebben geholpen. Dit is waar samenwerking ook over gaat. Elkaar bij de les houden, aanspreken op gedrag en afspraken, zonder angst te hebben voor de onderlinge relatie.
Stages of Concern
Marc heeft op een later moment in een ontmoeting met ons de Stages of Concern van Cora Smit gedeeld. Dit bracht bij ons meer bewustzijn op de fase waarin ieder zit. Voor mij werd helder dat ik tijdens deze eerste periode in fase 1 en fase 2 zat. Dit verklaarde ook mijn onzekerheid. Ook omdat er bij Yvonne en Marc verwachting was dat ik al in fase 3 of 4 zat. We kenden elkaar toch al zo lang en werkten al langer samen. We hebben er even goed om kunnen lachen met het besef dat ook dit partnership en deze samenwerking zich te ontwikkelen hebben en eenieder de ruimte biedt om te leren, te ervaren en ook af en toe de plank mis te slaan. Weet echter ook dat je erop aangesproken wordt. En dat is precies wat onze samenwerking zo krachtig maakt. Het Bollenveld van het Vermogen tot Samenwerken is dan ook onze standaarduitrusting bij iedere ontmoeting.
Terug naar de bron: waar ben ik beschikbaar voor?
Wat mij ontzettend geholpen heeft en mij nog steeds dient, is dat we steeds vanuit de bron beginnen. De missie van Ruimte voor Helden staat centraal. Vandaar uit zijn we ook gaan ontdekken wat onze aandacht vraagt in 2023. Waar wil ik voor beschikbaar zijn. De uitkomsten hieruit zijn voor mij een kompas. Het geeft mij houvast. Het geeft me ook in al mijn activiteiten de mogelijkheid om te toetsen: doe ik de dingen die ik me heb voorgenomen?
Bij het onderzoeken van een mogelijke nieuwe opdracht geeft het mij vrij snel duidelijkheid: dit wel, dit niet.
Een van de gave belevenissen die hieruit naar voren is gekomen is bijvoorbeeld “Ont-moetend wandelen in Limburg”. Voor mij iets heel nieuws. Uit mij ontstaan, zonder dat er een vraag naar is. Daar waar Marc, Yvonne en zeker ook Bruno al veel zaken uit zichzelf hebben laten ontstaan, ga ik van nature veel meer aan de slag vanuit de vraag of behoefte van een klant. Iets zelf ontwikkelen waar niemand om “gevraagd” heeft, is iets heel nieuws voor me. Maar het geeft mij veel plezier, inzichten en gek genoeg vertrouwen. Ook al loopt het nog niet “storm”. Het gave van het partnership is dat ik ontzettend veel kan leren van anderen en ik voel een “hand” in mijn rug die mij steunt in deze nieuwe bewegingen.
“Befehl ist Befehl”
Bij het schrijven van deze titel krijg ik een rilling in mijn lijf. Het behoeft ook wat toelichting. Naast het partnership ben ik ook dit jaar gestart met de opleiding Systeemdynamieken in Organisaties bij het Bert Hellingerinstituut. Aangezien jezelf het instrument bent wat je inzet, sta je in deze opleiding ook stil bij jou als mens in jouw systemen.
In gesprek met Yvonne en Marc werd uitgesproken dat er het gevoel leefde dat qua prioriteiten Ruimte voor Helden soms onderaan het lijstje bungelde. Dit kwam bijvoorbeeld tot uiting in het regelmatig een beroep doen op de flexibiliteit van Yvonne en Marc als het ging om gemaakte afspraken voor ontmoetingen (zowel online als live). Dan gaf ik vaak voorrang aan een van mijn opdrachtgevers. Wat maakte dat ik aan hen zo loyaal was en alles uit mijn handen liet vallen. Een (te) grote loyaliteit naar mijn opdrachtgevers én een grote loyaliteit naar mijn eigen gezin spelen hier een belangrijke rol.
Systemisch heb ik deze vraag onderzocht in de vaderlijn. Daar ligt mogelijk een verklaring. Mijn vader is van Duitse afkomst en kent in zijn voorouderlijn het oorlogstrauma met het verlies van de broer van mijn opa in de eerste wereldoorlog. Soortgelijk gedrag herken ik namelijk ook bij mijn vader en in gesprek met hem wordt dit ook door hem erkend bij zijn vader.
We springen allemaal in het gelid als er een bevel wordt uitgedeeld en zullen er alles aan doen om het bevel goed uit te voeren. En als we het niet naar behoren hebben uitgevoerd, dan gaat dit gepaard met een gevoel van aflaten en falen.
Dankbaar voor dit inzicht mede dankzij het partnership, ben ik me nu veel bewuster van dit gedrag en de valkuil en kan ik hier op een andere wijze naar kijken en naar handelen.
Vertrouwen op de weg die zich ontvouwt
Terugkijkend naar de samenwerking tot nog toe zou je als buitenstaander wellicht kunnen denken dat dit partnership een behoorlijk hobbelig pad is. Toch kijk ik juist met veel waardering en plezier terug op deze periode. Ik heb in dit half jaar samenwerken met Yvonne en Marc al zoveel geleerd en beleefd dat onze samenwerking er alleen maar baat bij heeft gehad.
Duidelijk is dat er vertrouwen is in het pad dat wij samen lopen en dat zich voor ons ontvouwt. Wat zich aandient wordt met liefde aangekeken en passend opgevolgd. Ik gun iedere samenwerking deze liefdevolle bedding die we met elkaar gecreëerd hebben waar alles dat er is en ontstaat wordt erkend en uitgesproken. Benieuwd naar wat deze weg verder nog zal brengen.
