Als voorbereiding voor de 2 daagse Systemisch kijken naar Geld mijmer ik over Geld: in dit schrijven gaat het over mijn persoonlijke relatie en geschiedenis met geld. Dit is de eerste blog in een serie van drie.
In de volgende, tweede blog zal ik mijn observaties over Geld in systemen (denk aan organisaties, ondernemingen, bedrijven) belichten, om in de derde blog te schrijven over de ‘verschijnende toekomst’ van Geld. Hiermee volg ik de drie reikwijdtes (gewetens) die ik bij het Systemisch kijken zo prettig vind.
Kleedgeld
Ik weet nog dat ik voor het eerst kleedgeld kreeg, ik kocht er een donkerblauwe katoenen broek en jasje van. Bij het overbuurmeisje stond dat heel erg leuk, bij mij eerlijk gezegd minder. Ik herinner me het gevoel van lichte teleurstelling en ook het bemoedigende gevoel van de wetenschap dat ik de volgende maand weer kleedgeld zou krijgen. Dan zou ik een slimmere keuze maken.
600 gulden per maand
In mijn studententijd kreeg ik van mijn ouders 600 gulden per maand. Ik werkte zaterdags bij een bakker, ik geloof voor 25 gulden per dag, met af en toe iets lekkers mee naar huis. Marc en ik woonden samen en als ik me goed herinner hadden we een totaal budget van 1200 gulden per maand. Geen auto, geen telefoon, bellen deden we vanuit de telefooncel een straat verderop. We genoten van een glaasje witte wijn met toast en salade op ons balkonnetje waar ’s avonds de zon scheen. Heel rijk voelde dat. Na de volleybal was er ook geldruimte voor een pilsje en bij het darten op zaterdagavond bier met saté. Ik kan me niet herinneren dat ik enig moment een geldtekort heb ervaren in die periode.
Het echte geld verdienen
Echt geld verdienen: dat gebeurde als eerste bij KPN, genieten van een maandelijks bedrag waar de vaste lasten en allerlei extra’s van betaald konden worden. Na twee jaar maakte ik door een functiewisseling ook nog eens een flinke sprong in salaris. Dat was feestelijk en ook een beetje vreemd, omdat ik me realiseerde dat de buurman van mijn ouders na vele jaren werken in dezelfde salarisschaal zat als ik.
In die tijd had je bij KPN een telefoonboek van het telecomdistrict waarin ook het organigram stond met namen en functies en de bijbehorende salarisschaal. De stap werd daarmee ook nog eens voor iedereen zichtbaar in de organisatie.
Na acht jaar maakte ik de overstap naar de kinderopvang, mijn salaris ging achteruit. De overstap naar een andere branche en een eindverantwoordelijke functie vond ik belangrijker dan het geld.
Vijf jaar later wilde ik voor mezelf beginnen, help …. hoe doe ik dat met geld? Lukt dat? Spannend vond ik dat, toch gesprongen met een tweede hypotheek op ons huis als buffer. Die we uiteindelijk nooit gebruikt hebben.
Geld als bevestiging
Bijzonder was dat meerdere mensen me in die tijd geruststellend toespraken met de zin “oh, je man verdient toch?”. Alsof mijn salaris een te missen extraatje was. Dat viel niet goed bij mij, ik wilde zelf ervaren en laten zien dat ik als vrouw zelfstandig en financieel net zoveel bijdroeg aan het gezin als een man dat zou doen. Ik zag het geld verdienen als een bewijsvoering dat mannen en vrouwen een gelijke plek in de wereld hebben.
Geld als strop
Als zelfstandige verdiende ik de eerste jaren als interimmanager veel geld, zoveel dat we in een mooie twee onder een kap in een luxe wijk vlakbij het strand konden wonen. Dat was leuk, tot het begon te knellen. Ik maakte excelsheets van kosten en te verwachten inkomsten. Af en toe lag ik ’s nachts wakker. Tot ik me realiseerde dat de excelsheets me onrustiger maakten in plaats van me een gevoel van overzicht en controle te geven. Ik liet ze los, dat hielp.
Echter er was iets anders wat knelde, ik wilde het interimwerk niet meer en wist niet zo goed wat ik dan wel wilde. Ik realiseerde me dat we met onze lasten naar beneden moesten gaan, zodat ik de ruimte zou krijgen om na te denken over wat ik wilde, zonder de druk van veel geld te moeten verdienen.
Geld als transformator
Dat betekende een belangrijke omkering in mijn overtuiging.
Ik had los te laten dat ik met mijn inkomen moest en kon bewijzen dat vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn. Dat bewijs wilde ik, via geld verdienen, leveren aan de maatschappij en naar mezelf. Ik had een switch te maken naar een ander beeld: namelijk dat we als gezin een systeem zijn, waarin een geldstroom in en uit gaat. Wie het geld erin doet is variabel. Als er voor het geheel maar voldoende is. Ik stelde mezelf gerust met dat ik een tijd voor veel geld had gezorgd. Dat maakte het makkelijker om de oude overtuiging los te laten.
Ik voelde hoe fijn het was dat we met gemak naar een bovenhuis verhuisden: niet gehecht aan status en het idee dat je steeds mooier moet gaan wonen. Ik realiseerde me nog meer wat ik belangrijk vind in het leven: je eigenheid en hart volgen, in het vertrouwen dat het geld dan volgt.
Geld volgt
In de jaren daarna volgde het geld steeds. We konden een werkpand huren, omdat de woonlasten naar beneden waren gegaan en mijn inkomsten weer omhoog. Marc stopte met zijn werk bij de gemeente Rotterdam. Dat was weer een spannende stap, want zou het geld de hartenstap wederom volgen? Soms krijg je dan een leuk synchroon signaal van het universum: terwijl we een weekend weg waren om te brainstormen hoe we samen vorm zouden gaan geven aan Ruimte voor Helden, belde zijn moeder op om te vertellen dat we 2.500 euro zouden krijgen.
In de loop van de jaren had ik regelmatig het gevoel dat geld rekbaar was. Terwijl geld toch uit ‘harde cijfers’ bestaat, 1 +1 = 2 en niet ineens 3, volgens mijn excelsheets. Maar op de een of andere manier kwam er steeds een extraatje via ouders of via een extra opdracht, waardoor het geld onze levendige stroom van eigenheid en hart volgde.
En nu?
Nu wonen we in Drenthe, in een vrijstaand huis met een grote tuin. We hebben één auto en allebei een telefoon :-). Marc krijgt pensioen en AOW. Vooral Marc heeft extra inkomsten via opdrachten. Ik werk veel, veelal zonder geldtransacties. Ik ben aan het herwaarderen wat ik doe. In Ruimte voor Helden ben ik degene die nieuwe impulsen brengt, die nieuwe samenwerkingen op gang brengt. Ben ik degene die de Oerhoeder is. We beginnen te onderscheiden dat in een bedrijf Research en Development nodig is, daar staat niet direct geld tegenover. We experimenteren met benoemen welke waarde ik toevoeg aan projecten die omzet genereren, om in geld te vertalen wat ik toevoeg. Dat is fijn.
Daarnaast ben ik gestart met Verbonden wijsheid, waar het voorlopig de bedoeling is om elkaar te ontmoeten en te onderzoeken juist zonder gelduitwisseling. Daarover in het volgende blog meer, als ik mijn blik richt op wat geld doet in organisaties, ondernemingen en bedrijven.
Wil je mee onderzoeken?
Welkom bij de 2 daagse Systemisch kijken naar Geld. Tijdens deze twee dagen zullen we Systemisch kijken naar de plek en rol van geld in de maatschappij, organisaties en het individu. Welke rol speelt geld in de beweging naar een menswaardig, duurzaam en natuurlijk samenwerken en samenleven?
We zullen starten met een opstelling waarmee we een eerste beeld krijgen van de facetten en de dynamiek van Geld. We gebruiken diverse soorten opstellingen, zodat we via verschillende invalshoeken en reikwijdtes met elkaar inzichten vergaren.
